TÜM ANNELERİMİZİN ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN
İnsan, ağladığında, canı yandığında, korktuğunda, hayat anlamını yitirdiğinde, düştüğü her anda bir tek kelimeye sığınır ANNE...
Herkesin yerini tutabilen, kimsenin yerini tutamadığı, herkes bir kişiyken tek başına bin kişidir ANNE...
Bir insan kaç yaşında olursa olsun, annesi yaşadığı müddetçe çocuktur ve o çocuk için dünyada en güzel anne kendi annesidir. Kimi zaman duygularımızı paylaştık annelerimizle, kimi zaman belli edemedik. Anne söz konusu olunca, keşke kelimesi ağır olur, o yüzden her fırsatta yanında olduğunu ve sevgisini hissettirmelidir insan...
Engelli çocuğu olan annenin hayatta en çok korktuğu şeydir evladından önce ölmek. Bilir çünkü gömülenin sadece kendi değil, evladının nazı, üzüntüsü, kahkahası, sevincidir.
Aşağıya Öğretmenlerimizden Habibe ŞEN ŞİMŞEK' in, geçen yıl COVİD19' dan hayatını kaybeden velimiz anısına, engelli evladının gıyabında duygularını yazdığı yazıyı sizinle paylaşmak istedik...
ANNE
Gülüşü ile ömrüme ömür katan, yüreği ummanlar gibi geniş, sırtımı dayadığım en büyük, en güçlü dağım, annem merhaba...
Biliyor musun anne, ben dünyaya gelmekten çok korktum, nasıl yaşarım dedim, nasıl nefes alır, nasıl ayakta dururum diye sordum meleklere. Bana dediler ki korkma! Dünyada senin için en güzel melek kanatlarını açtı seni hasretle bekliyor. Ben bu kadar korkmuşken, sen benim engelli dünyaya geleceğimi duyduğunda dahi hiç korkmadın, gücüne güç yükledin, sabrına sabır ekledin beni bekledin. Oysa biliyordun, diğer anneler gibi arkadaş toplantılarına katılamayacağını, herkes çocuklarının sınavlarındaki başarısını konuşurken benim sana bir kere, bir kere anne dememin hayaliyle yaşayacağını...
Annem evlatların analarına öf dememesi gereken hayatta, benim onca ataklarım oldu, Krizlerim oldu yeri geldi her yerin morardı da yine de sen bana bir defa olsun öf demedin, sakinleştirip sımsıcak koynuna alıp bastın bağrına. Sen yanımdayken, ben dünyanın en güzel, en akıllı çocuğuydum adeta zembilden bir tahtım vardı, öylesine korunaklı, öylesine eğlenceli. Hiç usanmadan, bıkmadan bir kere gözlerinin içine bakmam için çırpındın durdun, hayattaki en sevdiğin imtihanın oldum.
Ben her gece senin kokuna sarılıyorum, rüyasında gülüyor diye anlatıyor babam, bilmiyorlar ki rüyalarımda seninle oyunlar oynadığımı. Sen şimdi meleklere arkadaş oldun annem ama ben biliyorum sen beni hiç bırakmadın ve hep benim yanımdasın.
Belki gözlerinin içine bir kere bakamadım, seni seviyorum diyemedim, ağladığında gözyaşlarını silemedim, bir kere anne diyemedim, benim için duygularını belli edemez diyorlar ya anne, bir duygu var içimde yüreğim adeta yangın yeri o duygu ki ben seni çok özledim annemmm çok özledim...
Anaların evlatlarına, evlatların analarına sıkı sıkıya sarıldığı, kıymet bildiği bir ömür dileriz. Yüce Mevla vefat etmiş annelerimize rahmet eylesin, başta şehit ve gazi anneleri olmak üzere tüm annelerimize sıhhatli, afiyetli uzun ömürler versin. Anneler günümüz her gün kutlu olsun.
